CHARLETTUS PERCIVALLO SUO. H OR A dum nondum fonuit secunda, Nec puer nigras tepefecit undas, Sponte recurrit. Mitto falutem ? Tu quoque Scriptor. pune ftetiffe. Saucius num vivit adhuc Caballus Scripta supersunt? Mane salutas. PERCIVALLUS CHARLETTO SUO. Q UALIS ambabus capiendus ulnis Limen attingit tibi gratus hofpes Ifidis arces, Cornua, chartas, per nostrum jecur & medullas Gaudium fluxit, fimul ac reclusis. Vinculis vidi benè literati Nomen amici. Cætera fospes. Te duce Colum. Rixone Wildgoose. Quze Scribe Securus, quid agit Senatus Dawksque Dyerque. Funere Rixon. Flumine cymbam. Mille tabellæ. 1 Quæ tamen meti am mulier labantem Fulciet? munus vetulæ parentis, Anna præftabit, nisi fors Ierni Hospita Cygni. Lätus accepi celeres vigere Pricketi plantas, fimùl ambulanti Plaudo Sberwino, pueroque Davo Mitto falutem. Jenny, poft Hinton, comitum tuorum Primus, ante omnes mihi gratulandus, Qui tibi totus vacat, & vacabit, Nec vetat Uzor. lufi properante Musâ Lesbie vatis numeros secutus, Si novi quid fit, meliùs docebit Sermo pedestris. P. S. 66. Cænitant mecum Comites Iernæ, “ Multa qui de te memorant culullos “ Inter, & pulli, vice literarum, " Crus tibi mittunt," Hæc ego Р о со с к т о ѕ. DY UM cæde tellus luxuriat Ducum, Meum Pococki barbiton exigis, Sollicitant pretiofiores. Virginibus nimis invidenti. Per faxa, per pontum, per hoftes. Præcipitant Afiæ mifertum : Cohors catenis quà pia. stridulis Gemunt onufti, vel fude trans finum Luctantur actâ, pendulíve Sanguineis trepidant in uncis. Sentis ut edunt sibila, ut ardui Micant dracones, tigris ut liorridos Intorquet ungues, ejulátque In madido crocodilus antro Hausta rubrâ, pluviífque flammis : Adhuc |