Et primo Angliacas solito de more per urbes
Ambiguas voces, incertaque murmura spargit,
Mox arguta dolos, et detestabile vulgat
Proditionis opus, nec non facta horrida dictu,
Authoresque addit sceleris, nec garrula cæcis
Insidiis loca structa silet; stupuere relatis,
Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ,
Effœtique senes pariter, tantæque ruinæ
Sensus ad ætatem subito penetraverat omnem.
Attamen interea populi miserescit ab alto
Æthereus pater, et crudelibus obstitit ausis
Papicolûm; capti pœnas raptantur ad acres ;
At pia thura Deo, et grati solvuntur honores;
Compita læta focis genialibus omnia fumant;
Turba choros juvenilis agit: Quintoque Novembris
Nulla dies toto occurrit celebratior anno.

ANNO ETATIS 17.

IN OBITUM PRÆSULIS ELIENSIS.

ADHUC madentes rore squalebant genæ,

Et sicca nondum lumina

Adhuc liquentis imbre turgebant salis,

Quem nuper effudi pius,

Dum mosta charo justa persolvi rogo
Wintoniensis Præsulis.

Cum centilinguis Fama (proh semper mali

Cladisque vera nuntia)

Spargit per urbes divitis Britanniæ,

Populosque Neptuno satos,

Cessisse morti, et ferreis sororibus

Te generis humani decus,

Qui rex sacrorum illâ fuisti in insulâ
Quæ nomen Anguillæ tenet.

Tunc inquietum pectus irâ protinus
Ebulliebat fervidâ,

Tumulis potentem sæpe devovens deam:

Nec vota Naso in Ibida

Concepit alto diriora pectore,
Graiusque vates parcius

Turpem Lycambis execratus est dolum,
Sponsamque Neobolen suam.

At ecce diras ipse dum fundo graves,

Et imprecor neci necem,

Audisse tales videor attonitus sonos

Leni, sub aurâ, flamine:

Cæcos furores pone, pone vitream

Bilemque et irritas minas,

Quid temerè violas non nocenda numina,

Subitoque ad iras percita?

Non est, ut arbitraris elusus miser,

Mors atra Noctis filia,

Erebóve patre creta, sive Erinnye,
Vastove nata sub Chao:

Ast illa cœlo missa stellato, Dei
Messes ubique colligit;
Animasque mole carneâ reconditas
In lucem et auras evocat;

Ut cum fugaces excitant Horæ diem
Themidos Jovisque filiæ;

Et sempiterni ducit ad vultus patris; At justa raptat impios

Sub

regna furvi luctuosa Tartari, Sedesque subterraneas.

Hanc ut vocantem lætus audivi, cito Fœdum reliqui carcerem, Volatilesque faustus inter milites

Ad astra sublimis feror:

Vates ut olim raptus ad cœlum senex

Auriga currus ignei.

Non me Bootis terruere lucidi

Sarraca tarda frigore, aut Formidolosi Scorpionis brachia, Non ensis Orion tuus.

Prætervolavi fulgidi solis globum,

Longéque sub pedibus deam

Vidi triformem, dum coërcebat suos

Frænis dracones aureis.

Per lacteas vehor plagas,

Velocitatem sæpe miratus novam,

Donec nitentes ad fores

Ventum est Olympi, et regiam crystallinam, et
Stratum smaragdis atrium.

Sed hic tacebo, nam quis effari queat

Oriundus humano patre Amœnitates illius loci? mihi Sat est in æternum frui.

NATURAM NON PATI SENIUM.

HEU quàm perpetuis erroribus acta fatiscit
Avia mens hominum, tenebrisque immersa profundis
Oedipodioniam volvit sub pectore noctem!
Quæ vesana suis metiri facta deorum

Audet, et incisas leges adamante perenni
Assimilare suis, nulloque solubile sæclo
Consilium fati perituris alligat horis.

Ergóne marcescet sulcantibus obsita rugis Naturæ facies, et rerum publica mater Omniparum contracta uterum sterilescet ab ævo? Et se fassa senem malè certis passibus ibit Sidereum tremebunda caput? num tetra vetustas

Annorumque æterna fames, squalorque situsque
Sidera vexabunt? an et insatiabile Tempus
Esuriet Cœlum, rapietque in viscera patrem ?
Heu, potuitne suas imprudens Jupiter arces
Hoc contra munisse nefas, et Temporis isto
Exemisse malo, gyrosque dedisse perennes ?
Ergo erit ut quandoque sono dilapsa tremendo
Convexi tabulata ruant, atque obvius ictu
Stridat uterque polus, superâque ut Olympius aulâ
Decidat, horribilisque retectâ Gorgone Pallas;
Qualis in Ægeam proles Junonia Lemnon
Deturbata sacro cecidit de limine cœli?

Tu quoque Phoebe tui casus imitabere nati
Præcipiti curru, subitâque ferere ruinâ
Pronus, et extinctâ fumabit lampade Nereus,
Et dabit attonito feralia sibila ponto.

Tunc etiam aërei divulsis sedibus Hæmi
Dissultabit apex, imoque allisa barathro
Terrebunt Stygium dejecta Ceraunia Ditem,
In superos quibus usus erat, fraternaque bella.
At pater omnipotens fundatis fortius astris
Consuluit rerum summæ, certoque peregit
Pondere fatorum lances, atque ordine summo
Singula perpetuum jussit servare tenorem.
Volvitur hinc lapsu mundi rota prima diurno;
Raptat et ambitos sociâ vertigine cœlos.