Jamque latet, latitanfque cupit male tecta videri,
Et fugit, & fugiens pervelit ipfa capi.
Dii quoque non dubitant cœlo præponere fylvas,
Et fua quifque fibi numina lucus habet.
Et fua quifque diu fibi numina lucus habeto,
Nec vos arborea dii precor ite domo.
Te referant miferis te Jupiter aurea terris
Sæcla, quid ad nimbos afpera tela redis ?
Tu faltem lentè rapidos age Phoebe jugales
Quà potes, & fenfim tempora veris eant;
Brumaque productas tardè ferat hifpida noctes,
Ingruat & noftro ferior umbra polo.
Ad Carolum Deodatum ruri commorantem,
Qui cum Idibus Decemb. fcripfiffet, & fua carmina excufari poftulaffet fi folito minus effent bona, quod inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Mufis dare fe poffe affirmabat, hoc habuit refponfum.
ITTO tibi sanam non pleno ventre falutem,
Qua tu diftento fortè carere potes.
At tua quid noftram proletzt Mufa camoenam,
Nec finit optatas posse fequi tenebras ?
Carmine fcire velis quàm te redamemque colamque, 5
Crede mihi vix hoc carmine fcire queas.
Nam neque nofter amor modulis includitur arctis,
Nec venit ad claudos integer ipfe pedes.
Quàm bene folemnes epulas, hilaremque Decembrim,
Feftaque colifugam quæ coluere Deum,
Deliciafque refers, hyberni gaudia ruris,
Hauftaque per lepidos Gallica musta focos!
Quid quereris refugam vino dapibusque poësin ?
Carmen amat Bacchum, carmina Bacchus amat.
Nec puduit Phoebum virides geftaffe corymbos,
Atque hederam lauro præpofuiffe fuæ.
Sæpius Aoniis clamavit collibus Euce
Mista Thyoneo turba novena choro.
Nafo Corallais mala carmina mifit ab agris:
Non illic epulæ, non fata vitis erat;
Quid nifi vina, rofafque racemiferumque Lyæum
Cantavit brevibus Tëia Mufa modis ?
Pindaricofque inflat numeros Teumefius Euan,
Et redolet fumptum pagina quæque merum;
Dum gravis everfo currus crepat axe fupinus,
Et volat Eleo pulvere fufcus eques.
Quadrimoque madens Lyricen Romanus Iaccho
Dulce canit Glyceran, flavicomamque Chloen.
Jam quoque lauta tibi generofo menfa paratu
Mentis alit vires, ingeniumque fovet.
Maffica fœcundam defpumant pocula venam,
Fundis & ex ipfo condita metra cado.
Addimus his artes, fufumque per intima Phœbum
Corda, favent uni Bacchus, Apollo, Ceres.
Scilicet haud mirum tam dulcia carmina per te
Numine compofito tres peperiffe Deos.
Threffa tibi cælato barbitos auro
Infonat argutâ molliter i&ta manu;
Auditurque chelys fufpenfa tapetia circum,
Virgineos tremulâ quæ regat arte pedes.
Tlla tuas faltem teneant spectacula Mufas,
Et revocent, quantum crapula pellit iners.
Crede mihi dum pfallit ebur, comitataque plectrum
Implet odoratos festa chorea tholos,
Percipies tacitum per pectora ferpere Phoebum,
Quale repentinus permeat offa calor,
Perque puellares oculos digitumque fonantem
Irruet in totos lapsa Thalia sinus.
Namque Elegia levis multorum cura Deorum eft,
Et vocat ad numeros quemlibet illa fuos;
Liber adeft elegis, Eratoque, Cerefque, Venufque,
Et cum purpureâ matre tenellus Amor.
Talibus inde licent convivia larga poetis,
Sæpius & veteri commaduiffe mero.
At qui bella refert, & adulto fub Jove cœlum,
Heroafque pios, femideofque duces,
Et nunc fancta canit fuperûm confulta deorum,
Nunc latrata fero regna profunda cane,
Ille quidem parcè Samii pro more magistri
Vivat, & innocuos præbeat herba cibos;
Stet prope fagineo pellucida lympha catillo,
Sobriaque è puro pocula fonte bibat.
Hoc ritu vixiffe ferunt poft rapta fagacem
Lumina Tiresian, Ogygiumque Linon,
Qualis veste nitens facrâ, & lustralibus undis
Surgis ad infenfos augur iture Deos.
Additur huic fcelerifque vacans, & cafta juventus,
Et rigidi mores, & fine labe manus.
Et lare devoto profugum Calchanta, fenemque
Orpheon edomitis fola per antra feris ;
Sic dapis exiguus, fic rivi potor Homerus
Dulichium vexit per freta longa virum,
Et per monftrificam Perfeiæ Phœbados aulam,
Et vada fœmineis infidiofa fonis,
Perque tuas rex ime domos, ubi fanguine nigro
Dicitur umbrarum detinuiffe greges.
Diis etenim facer eft vates, divûmque facerdos,
Spirat & occultum pectus, & ora Jovem.
At tu fiquid agam fcitabere (fi modò faltem
Effe putas tanti nofcere fiquid agam)
Paciferum canimus cœlefti femine regem,
Fauftaque facratis fæcula pacta libris,
Vagitumque Dei, & ftabulantem paupere tecto
Qui fuprema fuo cum patre regna colit,
Stelliparumque polum, modulantefque æthere turmas,
Et fubitò elifos ad fua fana Deos.
Dona quidem dedimus Christi natalibus illa,
Illa fub auroram lux mihi prima tulit.
Te quoque preffa manent patriis meditata cicutis,
Tu mihi, cui recitem, judicis inftar eris.
ELEGIA SEPTIMA, Anno ætatis 19. ONDUM blanda tuas leges Amathufia nôram, Et Paphio vacuum pectus ab igne fuit. Sæpe cupidineas, puerilia tela, fagittas, Atque tuum fprevi maxime numen Amor. Tu puer imbelles dixi transfige columbas, Conveniunt tenero mollia bella duci.
Aut de pafferibus tumidos age, parve, triumphos,
Hæc funt militiæ digna trophæa tuæ.
In genus humanum quid inania dirigis arma?
Non valet in fortes ista pharetra viros.
Non tulit hoc Cyprius, (neque enim Deus ullus ad iras
Promptior) & duplici jam ferus igne calet.
Ver erat, & fummæ radians per culmina villæ
Attulerat primam lux tibi, Maie, diem:
At mihi adhuc refugam quærebant lumina noctem, 15
Nec matutinum fuftinuere jubar.
Aftat Amor lecto, pictis Amor impiger alis,
Prodidit aftantem mota pharetra Deum :
Prodidit & facies, & dulce minantis ocelli,
Et quicquid puero dignum & Amore fuit.
Talis in æterno juvenis Sigeius Olympo
Mifcet amatori pocula plena Jovi;
Aut qui formofas pellexit ad ofcula nymphas
Thiodamantæus Naiade raptus Hylas.
Addideratque irás, fed & has decuiffe putares,
Addideratque truces, nec fine felle minas.
Et mifer exemplo fapuiffes tutiùs, inquit,
Nunc mea quid poffit dextera teftis eris.
Inter & expertos vires numerabere noftras,
Et faciam vero per tua damna fidem.
Ipfe ego fi nefcis ftrato Pythone fuperbum
Edomui Phoebum, ceffit & ille mihi;
Et quoties meminit Peneidos, ipfe fatetur
Certiùs & graviùs tela nocere mea.
Me nequit adductum curvare peritiùs arcum,
Qui poft terga folet vincere Parthus eques :
|
