CHAPTER III.

CONTINUATION OF THE HISTORY DURING THE SECOND DYNASTY OF KINGS.

SECTION 1.-Restoration of the Place, and Crowning of the First King.

Some time after, the sage Agastyar, having approached to the king Kirtipushanen, who was descended from this manu, and of the race of the Moon, said to him, "There were kings of the race of the Moon who ruled in Mathuri-mandalum, a long time, therefore you should rebuild the town called Mathuri-puri. In that town the god Suntaresurar has condescended to dwell. He, (the god,) for the sake of the Pandions, and for the benefit of his disciples, performed forty-eight diversions (5). Therefore, restoring that town, it is needful to form it into a kingdom." In consequence, both having come with a company of people, they caused the wood to be cut down, and saw the god. There being great joy in consequence, Agastyar crowned the king in presence of the god, and gave into his hands the sceptre. Having taught him all the excellence of the god, and explained to him the fame of the former Pandion race, he said "Live long and happily," and gave him his blessing.

Thus Kirtipushanen reigned twenty-nine thousand one hundred years of the gods. In which, imitating the first king, Kulishegara-Pandion, he made towers, porches, jewels, carriages, for the service of the god. There were two sacred amusements in his reign; when the proper boundaries of Alavai (or Madura) were not known, and the god was consulted, he pointed them out; and on an invasion of the Soren king, the god gave a cane javelin of Siva, (or a beautiful cane javelin,) with which the Soren king was struck, (and his force defeated).

SECTION 2.-Continuation of the Second Dynasty.

His son was Vangisha-shekara-Pandion, who reigned twenty thousand years. In his reign one sacred amusement took place, which was the giving a bench of assembly (for the learned Bramins). His son was Vangiya-sudamani-Pandion,

ணட

அடசெய்--முதல்பிறசொற்பத்திவருசம்வரைக்கும் - ளுசு- கராச்சியம ரன உலபுபதிக்கான உதமச்சிக்கு என்கிறவன் ஆங்கீலகு றவன் ஆங்கீல - ... -முதல்பவ-u-வரைக்கும் uங - க்குராச்சியம் ஆண்ட ண்டானபின்புமெல்ப்படிமருமகனசூதியென்கிறவனயிவ - u முதல் பிறமாதி-ரு-வரைக்குமாரச்சியம் ஆண்டான பின்புவிக்கிறம் - சூ - முதல்லிளம் பிவருசமவரைக்குமாரச்சியம் ஆண்டானபின்பு விகாரி-னு - முதலசாதாருண்-ளு ரைக்கும் பவுந்திக்குமலுக்கு என்கிறவனராச்சியம் ஆண்டானசகாறதம் - தஉளசயா சா - மு தல - u சயாஅ - ராச்சியம் ஆண்டான துலுக்காணமானதாலனாயனார்மதுரைக்குவாய்த் தபெருமாளும் நாஞ்கினாட்டில்ப்பொயிருந்தார் அப்பொதுபஞ்சாடசாதிருமதிளும்ப தினாலுகொடாமுமதெருவீதியளும் இடிபட்டுது நாயனார்கெற்பக்கிறகம் அற்தமண்டப் மமகாமண்டபமயிதுகளதப்பியிருந்துதுயிப்படிதுலுக்காணமாயிருக்கிறனாளையிலசகா

றதம் - தஉறகூயங - க்குமெல்செல்லா நின்றவிறொதிகிருது-ரு-மயிசூறானரசாவாசவி ல்தள்கறதமகம்பண்உடையவர்கனனடியர் துலுக்கனை வெட்டித்தூததிறாச்சியம கட்டி க்கொண்டு சிவஸ்தலம்விஷணுஸ்தலமெல்லாமதிருக்காப்பு நீக்கிதிருவாலவாயுடைய நயி கொவிலச்சன்னதியிலதிருக்காப்பு நீக்கி சுவாமி தெரிசினம்பண்ணப்பொகையிலசு வாமிக்கு அன்றைக்குவைச்சவிளக்கும் அன்றைக்குசாத்தின் சந்தனமும் மாலையும் விளா பூசையில்ச்சாத்தின் காலசந்தியில்கழிக்கிறபொதுயெப்படிஇருக்குமொ அப்படிஇருந் துது அந்த அதிசெய்ததை கம்பண் உடையவர் கண்டு வெகு சந்தொஷப்பட்டு கண்களி லெ அறைந்துகொண்டு வெகுபத்தியுடனெ உபசாரங்கள் செய்து அனெகங்கிறாமங்களு ம்விட்டுக்குடுத்து அனெகதிருவாபாணமுங்குடுத்து திருவாறாதனைக்கட்டளையும் நடப் பிவிச்சுக்கொண்டு கம்பன உடையவர் அவர்மகனயெம்பனுடையவர் அவர்மருமகன பொற்காசுஉடையார் இவர்கள் மூன்றுபெருமவிறொதிகிறுது -u - முதல் சித்திரபானு வருஷம்வரைக்கும்-னுஙயங-க்குறாச்சியமஆண்டார்கள் அவர்களுமசிவஸ்தலம்விஷ ணுஸ்தலமெல்லாததுக்கும்அனெகமதிருவாபாணமும்குடுத்து திருவாறாதனைக்கட்டளை யும் நடப்பிவிச்சார்கள் சகாறதம் - தஙளஉயஎ - க்குமெல்செல்லாநின்றசுபானு-ரு-மு தலவிபவ -u-வரைக்கும் - ருசயஎ -க்குலெக்கிண க்குலெக்கிணனாய்க்காமதனனாயக்காறாச்சியம்ஆ ண்டார்கள் அப்பாலகாறதம் - தஙளஎயசக்குமெல்செல்லா நின்றசுக்கில் - ளு -முதல் நள-u-வரைக்கும் - uட்சயஅ -க்குபாண்டியராசாவினுடையவைப்பாட்டிகாளையா ர்கொவில் தாசி அபிராமி வயற்று பிள்ளை சுந்தாததொழமாவிலி வாணாதிராயர்காளை யார சொமனார் அஞ்சாதபெருமாளமுத்தாசதிருமாலைமாவிலிவானாதிராயர் இவர்களை இலக்க் ணனாய்க்கா கொண்டுவந்து பாண்டியனுக்குப்பிறந்தபிள்ளையென்றுபட்டங்கட்டிவிச்சு

His son,

who reigned fifteen thousand years. In his reign, four sacred amusements occurred; that is the giving to the poet Terami a packet of gold; causing Narkiranai to be taken from the tank and placed on the verge; teaching Narkirana the art of grammar; removing the dispute among the bench of Bramins. His son, Piratabasurya-Pandion, reigned thirteen thousand years. His son, Vangisha-duvasa-Pandion, reigned nine thousand five hundred years. His son, Ribumarta-Pandion, reigned twelve thousand years. His son, Sora-vangishantagan, reigned ten thousand years. His son, Sera-vangishantagan, reigned eight thousand five hundred years. His son, Pandia-vangiaseshan, reigned three thousand nine hundred years. Vangisha-Seromani, reigned eight thousand seven hundred years. His son was Pandisuren, who reigned six thousand eight hundred years. His son, Kula-dewasan, reigned seven thousand eight hundred years. His son, Vangisha-vipushanen, reigned four thousand three hundred years. His son, Sora-sudamani, reigned five thousand two hundred years. His son, Kula-sudamani, reigned three thousand two hundred years. His son, Raja-sudamani, reigned four thousand five hundred years. His son, Dupa-sudamani, reigned three thousand six hundred years. His son, Kulesan, reigned six thousand two hundred years. During this reign, the removing the anger of the sage Idie Kaden was one sacred amusement. His son, Arrimartana-Pandion, reigned four thousand two hundred and fifty years.. In his reign, five sacred amusements occurred-the god's fishing with a net; instructing Manika-vasagar (the king's minister) in spiritual knowledge; turning the jackals into horses; making the horses again become jackals; and carrying mud for wages (as a cooly). His son was Jaga-natha-Pandion, who reigned eight thousand nine hundred and ninety years. His son, Vira-bagu-Pandion, reigned seven thousand three hundred and ninety years. His son, Vikirama-bagu-Pandion, reigned five thousand eight hundred and twenty years. His son, Parakirama-bagu-Pandion, reigned four thousand one hundred and twenty years. His son, Suratamaran, reigned three thousand six hundred years. His son, Kungama-Pandion, two thousand one hundred and seventy years. His son, Karpura-Pandion, four thousand eight hundred and ten years. His son, Karuniya-Pandion, six thousand one hundred and ninety years. His son, Purushottama-Pandion, six thousand

கையயெடுத்துக்கும்பிட்டுகிறாச்சியத்தையும் அவர்கள் கைவசப்படுத்திக்குடுத்துறாச்சிய மஆண்டார்கள் அப்பாலச்காற்தம் - தசளஉயஉ - க்குமெல் செல்லா நின்றபிங்கள்- வரு வையயாசிமீ - நறசனாயக்கர்வந்துறாமெசுரமசெவித்துமதுரைக்கொட்டைமுகனியா

ஆவணிமீ - முதல் ஆங்கில் -ரு-வரைக்கும் - uபயரு-க்கு தென்னாயக்கர் ஆண்டா ர்பின்புக்காறதம் - தசறஙயஎ-க்குமெல்செல்லாநின்றஸ்ரீமுக - வரு-முதலதாது-ளு வரைக்கும் - uச - க்கு நாசிப்பிள்ளை யென கிறவர்றாச்சியம் ஆண்டார் அப்பாலயீசா ஹு-முதலவிசு-ளு-வரைக்கும்-ளுரு - க்குகூருகூறுதிமமப்பனாயக்கர்

ண்டார் அப்பால்சகாறதம் - தசளசயசு - க்குமெல்செல்லா நின்றசித்திரபானுவருசம்மு தலசுபானு u -வரைக்கும் - u உ க்குகட்டியமகாமையனாயக்கர்றாச்சியம் ஆண்டா ர்தாருண -ரு-முதல் சறுவசித்துவருசம்வரைக்கும் -u ச-க்குசின்னப்பனாயநகர்றா சசியம ஆண்டார் சறுவதாரி-u-முதல் .னந்தன்-u-வரைக்கும்-ளுருக்குஇயக் ரைவெய்யப்பனாயக்கர்கிறாச்சியம் ஆண்டார்விசைய-ஹு -முதல்பிலவ -u-வரைக்கும் ளுக -க்குவிசுவனாதனாயக்கர் அய்யன்றாச்சியம் ஆண் யக்கர் அய்யன்றாச்சியம் ஆண்டார் சுபகிறுது -ரு-வாதமனன ர்கள் பட்டம்சொபகிறுதி - ளு -முதலகுறொதி- காறதிகைமீள - வரைக்குமதும்பிச் சுனாயக்கர்றாச்சியம் ஆண்டார்குறொதி-ஸமார்களிமீன் - முதல்விசுவாவசு-ளு-வரைக் கும் - uகமீச - றாச்சியம் ஆண்டது விசுவனாதனாயக்கர்பராபவ - ளு 1முதல்பிங்கள் u-வரைக்கும் -ஸயஉ -க்குவிட்டில்பூராசா என்கிறவன்றாசசியம ஆண்டான காலயுத் -ஸ- முதலரவுத்திரி காற்திகைமீன் - வரைக்கும் - ளுங-க்குதிமமப்பனாயக்கர்செ வவப்பனாயக்கர்பட்டுக்கொட்டை இறவப்பனாயக்கர் இவர்கள் மூன்று பெருமறாச்சிய ஆண்டார்கள். சகாறதம் - தஉளசயாக - க்குமெல்நாள்துசகாறதம் - தசள அயக- வரைக்கு ம்- ளுஉறஙயரு க்குராச்சியம் ஆண்டபெர்கள் துரையள் -உயஎ - பெர்கள்றாச்சியம்ஆ ண்டார்கள்சகாறதம் தசளஅயக -க்குமெல்செல்லாநின்றாவுத்திரி - மார்களிமீ - மு தலறாயர் உத்தாரப்பட்டிக்கொட்டியமனாகமனாயக்கர்குமாரன விசுவனாதனாயக்கர்மது ரைக்கு வந்துரவுத்திரி - uமார்களி மீன் - முதலதுந்துபி - u-வரைக்கும் - u உம்மீ ச - றாச்சியம் ஆண்டார்களருதிறொக்காரி - ஹு - முதல் ஆங்கில வருசமவரைக்கும் uய க்குமெல்ப்படிகுமரரன்கிருஷணப்பனாயக்கர்றாசசியம ஆண்டார் ஆங்கிர - மாசிமீன முதலமனமத - ஹு-வரைக்கும்-u உயச-க்குவிசுவனாதனாயக்கர் கிருஷண்ட கர்குமான வீரப்பனாயக்கர் றாச்சியம் ஆண்டார் மனமத-மார்களிமீ-முதல் பில்வ uபசித்திரைமீ - வரைக்கும் - ளு)எ-க்குவீரப்பனாயக்கர்குமாரகிருஷணப்பாக்கறா

க

ர்

ணப்பபைக

eight hundred and sixty years. His son, Sathura-sathana-Pandion, ruled four thousand two hundred and sixty years. His son was Kun-Pandion, who ruled three thousand four hundred and fifty years. During his reign, curing the fever; hanging the Samonauls on hooks; fetching the Vanni tree, the well and the Lingam; were three sacred amusements.

Down to this time, from the period when the town was restored after the flood, it was called Alavai; and sixteen sacred amusements took place in that period, making, together with those elapsed before, in all sixty-four. From Kirrtthipushana-Pandion, down to Kun-Pandion, there were twenty-nine Pandion kings; their reigns have occupied two millions and twenty thousand years of the gods. Before that, (while the place was) in a forest-like condition, one hundred thousand years elapsed, making together three hundred and twenty thousand years. The whole of the Pandion kings (including the fifty-one of the former dynasty) are eighty. Besides these, some of the Pandion race ruled four thousand years of

the gods.

SECTION 3.-Interregnum-Anarchy-Decay of the Kingdom.

After that, the Pandion race becoming extinct, the children of concubines, and of younger brothers in former ages, (collateral heirs,) fought one against another; and dividing the country into factions, they caused themselves to be crowned in various places of the Pandion kingdom, and ruled each over his own town and the surrounding neighbourhood. No one being permitted to rule in Madura, (from various opposing claims,) each party strove in battle against the other; and their several children continued for some generations to rule in those various places. In consequence of this confusion, their names in order are not known. While matters were thus, in consequence of their being no Pandions in Madura, the works and ornaments of the temples, made by Kirrtthi-pushana-Pandion, and by others, went to decay. In these evil times the inhabitants of the place became poor, and few in number. Thus, in various ways, the Pandions becoming destitúte of piety towards Suntereshvara, the god Suntereshvara exhibited no regard towards the Pandions. Therefore they also went to decay.