Nam dolus, & cædes, & vis cum nocte receffit,
Neve Giganteum Dii timuere fcelus.
Forte aliquis fcopuli recubans in vertice pastor,
Rofcida cum primo fole rubefcit humus,
Hac, ait, hac certè caruifti nocte puellâ
Phoebe tuâ, celeres quæ retineret equos.
Læta fuas repetit fylvas, pharetramque refumit
Cynthia, Luciferas ut videt alta rotas,
Et tenues ponens radios gaudere videtur
Officium fieri tam breve fratris ope.
Defere, Phoebus ait, thalamos Aurora feniles,
Quid juvat effœto procubuiffe toro ?
Te manet olides viridi venator in herba,
Surge, tuos ignes altus Hymettus habet. Flava verecundo dea crimen in ore fatetur, Et matutinos ocius urget equos.
Exuit invifam Tellus rediviva senectam,
Et cupit amplexus Phoebe fubire tuos ;
Et cupit, & digna eft, quid enim formofius illâ,
Pandit ut omniferos luxuriofa finus,
Atque Arabum fpirat meffes, & ab ore venusto
Mitia cum Paphiis fundit amoma rofis !
Ecce coronatur facro frons ardua luco,
Cingit ut Idæam pinea turris Opim;
Et vario madidos intexit flore capillos,
Floribus & vifa eft poffe placere fuis.
Floribus effufos ut erat redimita capillos
Tenario placuit diva Sicana Deo.
Afpice Phoebe tibi faciles hortantur amores,
Mellitafque movent flamina verna preces.
Cinnameâ Zephyrus leve plaudit odorifer alâ,
Blanditiafque tibi ferre videntur aves.
Nec fine dote tuos temeraria quærit amores
Terra, nec optatos pofcit egena toros,
Alma falutiferum medicos tibi gramen in ufus
Præbet, & hinc titulos adjuvat ipfa tuos.
Quòd fi te pretium, fi te fulgentia tangunt
Munera, (muneribus fæpe coemptus Amor)
Illa tibi oftentat quafcunque fub æquore
Et fuperinjectis montibus abdit opes.
Ah quoties cum tu clivofo feffus Olympo
In vefpertinas præcipitaris aquas,
Cur te, inquit, curfu languentem Phœbe diurno
Hefperiis recipit Cærula mater aquis?
Quid tibi cum Tethy! Quid cum Tartelfide lymphâ, Dia quid immundo perluis ora falo?
Frigora Phoebe meâ melius captabis in umbrâ,
Huc ades, ardentes imbue rore comas.
Mollior egelidâ veniet tibi fomnus in herbâ,
Huc ades, & gremio lumina pone meo.
Quaque jaces circum mulcebit lene fufurrans
Aura per humentes corpora fufa rofas.
Nec me (crede mihi) terrent Semeleia fata,
Nec Phaetonteo fumidus axis equo;
Cum tu Phoebe tuo fapientius uteris igni,
Huc ades, & gremio lumina pone meo.
Sic Tellus lasciva fuos fufpirat amores;
Matris in exemplum cætera turba ruunt.
Nunc etenim toto currit vagus orbe Cupido,
Languentefque fovet folis ab igne faces.
Infonuere novis lethalia cornua nervis,
Trifte micant ferro tela corufca novo. Jamque vel invictam tentat superasse Dianam, Quæque fedet facro Vefta pudica foco.
Ipfa fenefcentem reparat Venus annua formam,
Atque iterum tepido creditur orta mari.
Marmoreas juvenes clamant Hymenæe per urbes, 105
Littus io Hymen, & cava faxa fonant.
Cultior ille venit tunicâque decentior aptâ,
Puniceum redolet veftis odora crocum.
Egrediturque frequens ad amoni gaudia veris
Virgineos auro cincta puella finus.
Votum eft cuique fuum, votum eft tamen omnibus unum,
Ut fibi quem cupiat, det Cytherea virum.
Nunc quoque feptenâ modulatur arundine paftor,
Et fua quæ jungat carmina Phyllis habet.
Navita nocturno placat fua fidera cantu,
Delphinafque leves ad vada fumma vocat.
Jupiter ipfe alto cum conjuge ludit Olympo,
Convocat & famulos ad fua festa Deos.
Nunc etiam Satyri cum fera crepuscula furgunt,
Pervolitant celeri florea rura choro,
Sylvanufque fuâ cypariffi fronde revinctus,
Semicaperque Deus, femideufque caper.
Quæque fub arboribus Dryades latuere vetuftis
Per juga, per folos expatiantur agros.
Per fata luxuriat fruticetaque Mænalius Pan,
Vix Cybele mater, vix fibi tuta Ceres;
Atque aliquam cupidus prædatur Oreada Faunus,
Confulit in trepidos dum fibi nympha pedes,
Jamque latet, latitanfque cupit male tecta videri,
Et fugit, & fugiens pervelit ipfa capi.
Dii quoque non dubitant cœlo præponere fylvas,
Et fua quifque fibi numina lucus habet.
Et fua quifque diu fibi numina lucus habeto,
Nec vos arborea dii precor ite domo.
Te referant miferis te Jupiter aurea terris
Sæcla, quid ad nimbos afpera tela redis ?
Tu faltem lentè rapidos age Phoebe jugales
Quà potes, & fenfim tempora veris eant;
Brumaque productas tardè ferat hifpida noctes,
Ingruat & noftro ferior umbra polo.
Ad Carolum Deodatum ruri commorantem,
Qui cum Idibus Decemb. fcripfiffet, & fua carmina excufari poftulaffet fi folito minus effent bona, quod inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Mufis dare fe poffe affirmabat, hoc habuit refponfum.
ITTO tibi fanam non pleno ventre falutem,
Qua tu diftento fortè carere potes.
At tua quid noftram prolectat Mufa camoenam,
Nec finit optatas poffe fequi tenebras ?
Carmine fcire velis quàm te redamemque colamque, 5
Crede mihi vix hoc carmine feire queas.
Nam neque nofter amor modulis includitur arêtis,
Nec venit ad claudos integer ipfe pedes.
Quam bene folemnes epulas, hilaremque Decembrim,
Feftaque cœlifugam quæ coluere Deum,
Deliciafque refers, hyberni gaudia ruris,
Hauftaque per lepidos Gallica musta focos!
Quid quereris refugam vino dapibusque poësin ?
Carmen amat Bacchum, carmina Bacchus amat.
Nec puduit Phœbum virides gestasse corymbos,
Atque hederam lauro præpofuiffe suæ.
Sæpius Aoniis clamavit collibus Euce
Mista Thyoneo turba novena choro.
Nafo Corallæis mala carmina mifit ab agris:
Non illic epulæ, non fata vitis erat:
Quid nifi vina, rofafque racemiferumque Lyæum
Cantavit brevibus Tëia Mufa modis?
Pindaricofque inflat numeros Teumefius Euan,
Et redolet fumptum pagina quæque merum;
Dum gravis everfo currus crepat axe fupinus,
Et volat Eleo pulvere fufcus eques.
Quadrimoque madens Lyricen Romanus Iaccho
Dulce canit Glyceran, flavicomamque Chloen.
Jam quoque lauta tibi generofo menfa paratu
Mentis alit vires, ingeniumque fovet.
Mafica foecundam defpumant pocula venam,
Fundis & ex ipfo condita metra cado.
Addimus his artes, fufumque per intima Phoebum
Corda, favent uni Bacchus, Apollo, Ceres.
Scilicet haud mirum tam dulcia carmina per te
Numine compofito tres peperiffe Deos.
Nunc quoque Threffa tibi cælato barbitos auro
Infonat argutâ molliter icta manu;
|