Luctus et ultrices posuere cubila Curæ;
Intus habent dulces Risus, et Gratia sedem,
Et roseis resupina toris, roseo ore Voluptas:
Regibus huc faciles aditus; communia spernunt
Ostia, jamque expers duris custodibus istis
Panditur accessus, penetraliaque intima Templi.

Tuque Oh! Angliacis, Princeps, spes optima regnis, Ne tantum, captus

ne finge metum: quid imagine

Hæres, et mentem pictura pascis inani? Umbram miraris: nec longum tempus, et ipsa Ibit in amplexus, thalamosque ornabit ovantes. Ille tamen tabulis inhians longum haurit

amorem.

Affatu fruitur tacito, auscultatque tacentem
Immemor artificis calami, risumque, ruboremque
Aspicit in fucis, pictaque in virginis ore:
Tanta Venus potuit; tantus tenet error amantes.

Nascere, magna Dies, qua sese AUGUSTA Britanno

Committat Pelago, patriamque relinquat amœnam;

Cujus in adventum jam nunc tria regna secundos
Attolli in plausus, dulcique accensa furore
Incipiunt agitare modos, et carmina dicunt:
Ipse animo sedenim juvenis comitatur euntem
Explorat ventes, atque auribus aera captat,
Atque auras, atque astra vocat crudelia; pectus
Intentum exultat, surgitque arrecta cupido

Incusat spes ægra fretum, solitoque videtur
Latior effundi pontus, fluctusque morantes.

Nascere, Lux major, qua sese AUGUSTA Britanno

Committat juveni totam, propriamque dicabit; At citius (precor) Oh! cedas melioribus astris: Nox finem pompæ, finemque imponere curis Possit, et in thalamos furtim deducere nuptam; Sufficiat requiemque viris, et amantibus umbras: Adsit Hymen, et subridens cum matre Cupido Accedant sternantque toros, ignemque minisstrent;

Illicet haud pictæ incandescit imagine formæ Ulterius juvenis, verumque agnoscit amorem. Sculptile sicut ebur, faciemque arsisse venus

tam

Pygmaliona canunt: ante hanc suspiria ducit, Alloquiturque amens, flammamque et vulnera

narrat;

Implorata Venus jussit cum vivere signum; Fœmineam inspirans animam; quæ guadia surgunt,

Audiit ut primæ nascentia murmura linguæ, Luctari in vitam, et paulatim volvere ocellos Sedulus, aspexitque nova splendescere flamma; Corripit amplexu vivam, jamque oscula jungit Acria confestim, recipitque rapitque; prioris Immemor ardoris, Nymphæque oblitus eburneæ. THO. GRAY, Pet. Coll.

SAPPHIC ODE.

TO MR. WEST.

Mr. Mason considered this as the first original production of Gray's Muse; the former poem being imposed as an exercise, by the College.

BARBARAS ædes aditure mecum
Quas Eris semper fovet inquieta,
Lis ubi late sonat, et togatum
Estuat agmen!

Dulcius quanto, patulis sub ulmi
Hospitæ ramis temere jacentem
Sic libris horas, tenuique inertes
Fallere Musa?

Sæpe enim curis vagor expedita
Mente; dum, blandam meditans Camœnam,
Vix malo rori, mẹminive sera
Cedere nocti;

Et, pedes quo me rapiunt, in omni
Colle Parnassum videor videre
Fertilem sylvæ, gelidamque in omni
Te Aganippen.

Risit et Ver me, facilesque Nymphæ
Nare captantem, nec ineleganti,
Mane quicquid de violis eundo
Surripit aura:

Me reclinatum teneram per herbam:
Qua leves cursus aqua cunque ducit,
Et moras dulci strepitu lapillo
Nectit in omni.

Hæ novo nostrum fere pectus anno
Simplices curæ tenuere, cœlum
Quamdiu sudum explicuit Favoni
Purior hora:

Otia et campos nec adhuc relinquo,
Nec magis Phobo Clytie fidelis;
(Ingruant venti licet, et senescat
Mollior æstas.)

Namque, seu, lætos dominus labores
Prataque et montes recreante curru,
Purpura tractus oriens Eoos

Vestit, et auro;

Sedulus servo veneratus orbem
Prodigum splendoris: amœniori
Sive dilectam meditatur igne
Pingere Calpen;

Usque dum, fulgore magis magis jam
Languido circum, variata nubes
Labitur furtim, viridisque in umbras
Scena recessit.

O ego felix, vice si (nec unquam Surgerem rursus) simili cadentem Parca me lenis sineret quieto Fallere Letho!

Multa flagranti radiisque cincto Integris ah! quam nihil inviderem, Cum Dei ardentes medius quadrigas Sentit Olympus.

ALCAIC FRAGMENT.

O LACRYMARUM fons, tenero sacros Ducentium ortus ex animo: quater Felix! in imo qui scatentem Pectore te, pia Nympha, sensit.

I