Page images
PDF
EPUB

Luctus et ultrices posuere cubila Curae;
Intus habent dulces Risus, et Gratia sedem,
Et roseis resupina toris, roseo ore Voluptas:
Regibus huc faciles aditus; communia spernunt
Ostia, jamque expers duris custodibus istis
Panditur accessus, penetraliaque intima Templi.

Tuque Oh! Angliacis, Princeps, spes optima regnis,

Ne tantum, ne finge metum: quid imagine captus

Hæres, et mentem pictura pascis inani?

Umbram miraris: nec longum tempus, et ipsa Ibit in amplexus, thalamosque ornabit ovantes. Ille tamen tabulis inhians longum haurit

amorem.

Affatu fruitur tacito, auscultatque tacentem Immemor artificis calami, risumque, ruboremque Aspicit in fucis, pictæque in virginis ore:

Tanta Venus potuit; tantus tenet error amantes.

Nascere, magna Dies, qua sese AUGUSTA Britanno

Committat Pelago, patriamque relinquat amœ

nam;

Cujus in adventum jam nunc tria regna secundos
Attolli in plausus, dulcique accensa furore
Incipiunt agitare modos, et carmina dicunt:
Ipse animo sedenim juvenis comitatur euntem
Explorat ventes, atque auribus aera captat,
Atque auras, atque astra vocat crudelia; pectus
Intentum exultat, surgitque arrecta cupido

Incusat spes ægra fretum, solitoque videtur
Latior effundi pontus, fluctusque morantes.

Nascere, Lux major, qua sese AUGUSTA
Britanno
Committat juveni totam, propriamque dicabit;
At citius (precor) Oh! cedas melioribus astris:
Nox finem pompæ, finemque imponere curis
Possit, et in thalamos furtim deducere nuptam;
Sufficiat requiemque viris, et amantibus umbras:
Adsit Hymen, et subridens cum matre Cupido
Accedant sternantque toros, ignemque minis-
strent;

Illicet haud pictæ incandescit imagine formæ Ulterius juvenis, verumque agnoscit amorem. Sculptile sicut ebur, faciemque arsisse venus

tam

Pygmaliona canunt: ante hanc suspiria ducit, Alloquiturque amens, flammamque et vulnera narrat;

Implorata Venus jussit cum vivere signum; Fœmineam inspirans animam; quæ guadia surgunt,

Audiit ut primæ nascentia murmura linguæ, Luctari in vitam, et paulatim volvere ocellos Sedulus, aspexitque nova splendescere flamma; Corripit amplexu vivam, jamque oscula jungit Acria confestim, recipitque rapitque; prioris Immemor ardoris, Nymphæque oblitus eburneæ. THO. GRAY, Pet. Coll.

SAPPHIC ODE.

TO MR. WEST.

Mr. Mason considered this as the first original production of Gray's Muse; the former poem being imposed as an exercise, by the College.

BARBARAS ædes aditure mecum
Quas Eris semper fovet inquieta,
Lis ubi late sonat, et togatum

Estuat agmen!

Dulcius quanto, patulis sub ulmi
Hospitæ ramis temere jacentem
Sic libris horas, tenuique inertes

Fallere Musa?

Sæpe enim curis vagor expedita

Mente; dum, blandam meditans Camœnam, Vix malo rori, mẹminive sera

Cedere nocti;

Et, pedes quo me rapiunt, in omni
Colle Parnassum videor videre

Fertilem sylvæ, gelidamque in omni

Te Aganippen.

Risit et Ver me, facilesque Nymphæ Nare captantem, nec ineleganti, Mane quicquid de violis eundo Surripit aura:

Me reclinatum teneram per herbam: Qua leves cursus aqua cunque ducit, Et moras dulci strepitu lapillo

Nectit in omni.

Hæ novo nostrum fere pectus anno
Simplices curæ tenuere, cœlum
Quamdiu sudum explicuit Favoni
Purior hora:

Otia et campos nec adhuc relinquo,
Nec magis Phobo Clytie fidelis;
(Ingruant venti licet, et senescat
Mollior æstas.)

Namque, seu, lætos dominus labores
Prataque et montes recreante curru,
Purpura tractus oriens Eoos

Vestit, et auro;

Sedulus servo veneratus orbem
Prodigum splendoris: amœniori
Sive dilectam meditatur igne

Pingere Calpen;

Usque dum, fulgore magis magis jam Languido circum, variata nubes Labitur furtim, viridisque in umbras

Scena recessit.

O ego felix, vice si (nec unquam
Surgerem rursus) simili cadentem
Parca me lenis sineret quieto

Fallere Letho!

Multa flagranti radiisque cincto Integris ah! quam nihil inviderem, Cum Dei ardentes medius quadrigas Sentit Olympus.

ALCAIC FRAGMENT.

O LACRYMARUM fons, tenero sacros Ducentium ortus ex animo: quater Felix! in imo qui scatentem Pectore te, pia Nympha, sensit.

I

« PreviousContinue »